De enorme financiële uitgave van Liverpool op nieuwe spelers tijdens het zomervenster van 2025 heeft veel wenkbrauwen opgevoed in de voetbalwereld.
De club heeft eerder een benijdenswaardige trackrecord opgezet voor het zijn van slimme operators op de transfermarkt in de afgelopen jaren en fans zullen hopen dat de trend doorgaat.
De nieuwe oogst van grote geldsignings hebben genoeg te waarmaken in een club die bekend staat om spelers te verwerven die zijn doorgegaan met het bereiken van de legendarische status.
Kevin Keegan, Kenny Dalglish en Mohamed Salah behoren tot een overvloed aan signeersessies die hun namen in de platenboeken in Anfield hebben geëtst.
Het zou mogelijk zijn om een bibliotheek te vullen met het aantal artikelen dat is geschreven over de opvallende signeersessies van Liverpool tijdens hun geschiedenis.
Die spelers zouden echter waarschijnlijk niet hetzelfde niveau van succes hebben genoten, ware het niet voor de inspanningen van enkele van de acquisities van de club onder de radar.
Met dat in gedachten hebben we de archieven van de club verdiept om acht Liverpool -spelers te identificeren die volgens ons meer erkenning verdienen.
Ian St John
Moderne fans die gewend waren om Liverpool regelmatig te zien concurreren voor groot zilverwerk, weten misschien niet dat dit niet altijd het geval was bij de club.
De Reds wonnen hun vijfde competitietitel in 1946/47, maar worstelden vervolgens om die prestatie te evenaren en werden in het seizoen 1953–54 gedegradeerd naar de Tweede Divisie.
De benoeming van Bill Shankly als manager in 1959 bleek een geïnspireerde beslissing te zijn en legde de basis voor Liverpool om te evolueren naar de club die ze vandaag zijn.
Shankly plaatste 24 spelers op de transferlijst toen hij bij Anfield aankwam en begon een team te bouwen dat verschillende trofeeën won terwijl hij de leiding had.
Een van de eerste spelers die hij richtte was Ian St John, die een productieve doelpuntenmaker was voor Motherwell in de Schotse Divisie één.
St. John werd een stevige favoriet bij Liverpool -supporters en hielp de club om promotie terug te winnen naar de eerste divisie in 1961/62.
Hij speelde vervolgens een sleutelrol toen Liverpool twee competitietitels en de FA Cup won. St. John verliet de club in 1971 na het scoren van 118 doelpunten in 425 optredens.
Ron Yeats
Veel aanhangers geloven dat Virgil van Dijk de grootste verdediger in de geschiedenis van Liverpool is en er kan een sterk geval worden gemaakt om dat argument te ondersteunen.
Voor mensen die erkennen dat voetbal bestond voordat de Premier League in 1992 werd gelanceerd, is hun houding gebrekkig.
Gesigneerd door in 1961 leidde Ron Yeats Liverpool uit de tweede divisie en aanvoerde ze naar twee eerste divisietitels en hun eerste FA Cup -overwinning in 1965.
Hij was een onverzettelijke aanwezigheid in de verdediging en verdiende de bijnaam ‘The Colossus’ voor zijn dominante uitvoeringen in het hart van de backline van Liverpool.
Yeats vormde een formidabel partnerschap aan de achterkant met Tommy Smith, en hun no-nonsense stijl liet zich tegenover naar voren rennen voor dekking.
Hij speelde tijdens een tijdperk waarin fysiek contact werd aangemoedigd – een factor die hem een voordeel geeft ten opzichte van het gesaneerde tijdperk dat van Dijk heeft meegemaakt.
Yeats diende vervolgens 20 jaar als hoofd verkenner van de club en bevestigde zijn welverdiende status als een echt Liverpool-pictogram.
Steve Heighway
Terwijl Liverpool’s glinsterende reeks spitsen in de jaren zeventig de krantenkoppen hielden, zouden ze niet zo effectief zijn geweest zonder Steve Heighway naast hen.
Heighway vloog onder de radar terwijl hij studeerde aan de universiteit en speelde in non-league voetbal voor Skelmersdale United.
Nadat hij in 1970 werd opgemerkt door de verkenners van Liverpool, werd de getalenteerde vleugelspeler ondertekend door de club en heeft hij snel zijn stempel gedrukt in de professionele gelederen.
Heighway won zijn eerste competitietitel in 1973, samen met de UEFA Cup. Hij volgde door het spelen van een sleutelrol in het succes van Liverpool’s FA Cup het volgende jaar.
Hij won de competitie en UEFA Cup Double met Liverpool in 1976 en maakte deel uit van de kant die in 1977 dicht bij de competitie, FA Cup en European Cup Treble kwam.
Heighway was op de bank toen Liverpool de Europese beker behield met een 1-0 overwinning op FC Brugge in 1978 en nog vier jaar bij de club bleef.
Hij won 11 grote trofeeën tijdens zijn tijd bij de club, voordat hij een betovering begon in Noord -Amerika. Heighway keerde terug naar Liverpool om hun jeugdacademie te beheren.
Joey Jones
De recente aankondiging over de dood van Joey Jones veroorzaakte herinneringen aan een onderschatte speler die schitterde tijdens zijn tijd bij Liverpool.
Hij werd ondertekend vanuit Wrexham door Bob Paisley als 20-jarige in de zomer van 1975 en bracht drie memorabele jaren door aan Merseyside.
Jones won de competitie, European Cup en UEFA Cup tijdens zijn tijd bij de club, en wordt met plezier herinnerd vanwege zijn no-nonsense speelstijl.
Hij was de eerste Welshman die een Medaille van de European Cup winnaars ontving toen Liverpool hun eerste titel won door Borussia Monchengladbach 3-1 te verslaan in 1976/77.
Jones werd het volgende seizoen onderbenut, met Smith’s Renaissance en de opkomst van de Schotse verdediger Alan Hansen die zijn eerste teamkansen beperkte.
Hij keerde terug naar Wrexham voor £ 210.000 in 1978, een record dat als hun recordondertekening stond tot de £ 300.000 overname van Ollie Palmer in 2022.
Ondanks dat het slechts drie seizoenen met Liverpool doorbrengt, wordt de buccaneerfull-back nog steeds met veel plezier herinnerd door de oudere generatie fans van de club.
Steve Nicol
Net als Liverpool -teams in de jaren zeventig, werden veel van de krantenkoppen gedurende het volgende decennium gegenereerd door een handvol opvallende artiesten.
Dalglish, Ian Rush en Graeme Souness behoren tot de spelers die de legendarische status hebben verdiend voor hun exploits met de Merseyside Club.
Defender Steve Nicol was een belangrijk lid van de ondersteunende cast in die periode, waardoor de club hun dominantie in de jaren tachtig kon voortzetten.
Hij won vijf Engelse competitiekampioenschappen, drie FA Cup -winnaarsmedailles en de European Cup 1984 gedurende 14 seizoenen met Liverpool.
De £ 300.000 Liverpool betaalde aan Ayr United om zijn diensten in 1981 te beveiligen, bleek een van de meest slimme bewegingen van de club op de transfermarkt.
Zijn veelzijdigheid was een grote bonus en stond hem toe om als een vast te blijven in het eerste team tot het begin van het seizoen 1994-1995.
Toen hij de club verliet voor Notts County, was de Scottish International de oudste speler van de club in termen van ononderbroken service.
Ronnie Whelan
Ronnie Whelan was een andere speler die werd overschaduwd door Liverpool’s headline -artiesten, maar zijn bijdrage aan de club mag niet worden onderschat.
Slechts een paar dagen ondertekend vanaf thuisboerderij voordat hij zijn 18e verjaardag vierde, maakte Whelan vervolgens bijna 500 optredens voor de Reds.
Zijn overname werd zoeter gemaakt door het feit dat de Liverpool Manchester United versloeg in de race om zijn diensten te beveiligen van de League of Ireland Club.
Manager Bob Paisley beschreef hem als ‘de man voor de grote gelegenheid’ en Whelan heeft die facturering herhaaldelijk waargemaakt tijdens zijn tijd bij Liverpool.
Hij won zes competitiekampioenschappen, drie FA Cups, een Europese beker en drie League Cup -medailles om zijn nalatenschap als een Reds -pictogram te versterken.
Hij breidde zijn carrière in Liverpool uit door zichzelf opnieuw uit te vinden als een centrale middenvelder om John Barnes op de linkervleugel te huisvesten.
Verwondingen liepen zijn hoop op het doorbreken van de 500-verschijningsbarrière in Liverpool, maar dat doet geen afbreuk aan zijn geweldige prestaties met de club.
Gary McAllister
Tekenner bij een gratis overdracht van Coventry City in 2000, was middenvelder Gary McAllister 35 jaar oud toen hij de overstap naar Anfield maakte.
De veteraan toonde zijn klas door vitale bijdragen te leveren tegen het einde van een seizoen dat eindigde met Liverpool die drie trofeeën won.
Zijn straf was het verschil tegen Barcelona in de halve finale van de UEFA Cup en hij scoorde ook vanaf de plek terwijl de Reds Alaves versloeg om de trofee op te heffen.
McAllister’s vrije winnaar in de slotfasen van de Merseyside Derby in Goodison Park in april 2001 was een ander hoogtepunt Reelmoment voor hem in de club.
Manager Gerard Houllier beschreef McAllister als zijn ‘meest inspirerende ondertekening’ en het is onmogelijk om te argumenteren met die verheven beoordeling.
Hij ontving veel lof van elders, met Steven Gerrard en Alan Hansen onder de mensen die erkenden wat McAllister aan Liverpool aanbood.
Veel experts geloven dat Liverpool een truc heeft gemist door de voormalige Leeds United -ster eerder in zijn carrière niet te ondertekenen en hun mening is bang op het geld.
Steve Finnan
Ondanks het winnen van de Champions League 2004/05, kan het eerste decennium van de 21ste eeuw niet worden gecategoriseerd als een vintage tijdperk voor de club.
Succes in de Premier League ontweek hen terwijl Man United, Arsenal en Chelsea het landschap op binnenlands front domineerden.
Hoewel verschillende spelers schuldig waren aan het niet aan de verwachtingen in die periode, kon die beschuldiging niet worden geëgaliseerd bij Full-Back Steve Finnan.
Na te worstelen met blessures tijdens zijn eerste jaar met de Reds, maakte de Republiek Ierland de rechtsback-ligplaats het volgende seizoen zijn eigen.
Hij won de Champions League en FA Cup tijdens zijn tijd bij de club, maar verloor uiteindelijk zijn eerste team onder manager Rafa Benitez.
De consistentie van Finnan was ongetwijfeld zijn sterke punt – een factor die blijkt uit de persoonlijke onderscheidingen die hij op zijn carrière CV heeft gekregen.
Hij werd genoemd in het team van het jaar voor de Premier League, Championship en de Old Second Division. Niet veel spelers zullen die prestatie hebben bereikt.
