Fotocredit: Kelley L Cox-Imagnement Afbeeldingen
Het is grappig hoe voetbal soms werkt. Als het nationale team van de Verenigde Staten een late toename uit Brazilië had kunnen afhouden om te ontsnappen aan Paypal Park met een gelijkspel dinsdagavond, is het misschien als een stabrieken gezien. Als de dienst van Yazmeen Ryan vanaf de rechterkant scherper was geweest, had de kant van Emma Hayes misschien een overwinning kunnen behalen. Aan de andere kant, als Brazilië hun laatste laarzen had op, was het misschien een scheef overwinning voor de gasten.
Zoals het was, tikte Amanda Gutierres in een zacht maar goed gemeten kruis van Luany in de vijfde minuut van de stoptijd om Brazilië de 2-1 overwinning te geven. Hier zijn drie snelle gedachten van de wedstrijd.
Dit is een juiste ontwikkelingscyclus
Elke discussie over eerdere jeugdbewegingen binnen het Amerikaanse team bleek in vergelijking met de revisie -hoofdcoach Emma Hayes is ondernomen. Met het WK nog steeds meer dan twee jaar weg, en verschillende belangrijke bijdragers gewond of zwanger, herschrijft Hayes het boek over het omgaan met een volledige cyclus als Amerikaanse hoofdcoach. De startende line-up van dinsdag was de minst ervaren Amerikaanse XI door senior caps sinds een B-team in 2001 naar de Algarve Cup ging om de stamgasten de kans te geven zich te concentreren op het voorseizoen van WUSA.
De resultaten waren gemengd. Niemand keek volledig uit hun diepte, maar geen van de lijnen zag er bijzonder scherp uit. De Emily Sonnett-Tara McKeown Central Defense Pairing klikte niet onmiddellijk, en tot nu toe heeft NWSL Best XI-verdediger McKeown er niet uitzag. Alana Cook verving haar tijdens de rust door gemengde resultaten.
Op het middenveld ging Hayes met drie defensieve starters-Korbin Albert, Lily Yohannes en Claire Hutton. Het was een begrijpelijk experiment, maar een dat verrassend zou zijn om opnieuw te zien. Weinig dat dinsdagavond is afgespeeld, suggereert dat ze waarschijnlijk veel tijd samen zullen zien. Yohannes werd hoger geduwd dan normaal en was geen grote factor in de wedstrijd. Haar beste moment kwam toen ze Catarina Macario achter de verdediging speelde in een voorbeeld van het beste werk dat ze van dieper op het middenveld trekt.
Rommelige verdediging van de doelen
Sonnett’s Gambit om de bal aan te vallen kostte haar team op de game-winnende reeks. Toen ze eenmaal was verslagen en achtergelaten, was haar partner Cook geïsoleerd en moest ze uitzoeken wat ze moest doen terwijl Brazilië tegenging. Ze belandde tussen twee ideeën en Gutierres draafde in de ruimte, geen aanvaller zou ooit alleen op enig moment van een wedstrijd moeten bezetten, laat staan de tijd van de stop. Toen Luany eenmaal een goed kruis maakte, was het gemakkelijk te kiezen voor de winnaar.
Het eerste doel was een beetje lastig. Tijdens een lang stuk waar de VS erop stonden het uit de verdediging te spelen met Keeper Mandy McGlynn, zaten ze op de achterste voet toen Gisele Thompson helemaal in de buurt van de centrumstreep kwam om de bal op de VS rechts uit te dagen. Dat werkt alleen als de verdediger de bal wint, of de juiste dekking achter zich krijgt. Geen van beide gebeurde.
McKeown ging wijd en Hutton liet zich terug naar Mark Braziliaanse aanvallers terwijl Sonnet naar hem toe gleed om te vegen. Maar McKeown werd ook verslagen en toen namen zij en Hutton elkaar mee door te rennen voor dezelfde ruimte als Kerolin gratis gleed. Ondertussen brak Sonnett centraal terug om weer voor het doel te komen. Dat liet Kerolin helemaal alleen. Ze maakte een buitengewone afwerking, maar het was nog steeds een die uit de ruimte was gemaakt die de VS haar nooit had moeten geven.
Macario laat dingen gebeuren
De VS kwamen uit de parachute vliegen en hadden hun doel na slechts 34 seconden. Macario maakte de cruciale aanraking op het middenveld, timing het aan het vellen van Alyssa Thompson langs de linkerkant. Maar Macario was daar niet klaar. Thompson maakte een dynamische run maar aarzelde om te fotograferen – iets dat ze minstens één andere keer in de wedstrijd deed. De bal knalde uit de handen van keeper Natascha Honegger en Macario, na het spel op te volgen, maakten het af.
Alyssa Thompson en Macario werden bij Michelle Cooper bovenaan samengesteld, die minder van de bal zag omdat deze meer tijd aan Thompson’s zijde doorbracht. Ze deed het goed in één opbouw om haar lichaam te gebruiken om haar verdediger te beschermen, maar het schot was van het doel.
Gezien het feit dat als het hele zwembad gezond en beschikbaar was, geen van die drie waarschijnlijk zou beginnen, de historische diepte van Amerikaanse aanvallers stevig intact voelt.
