Het lopende gevecht van Alexis Mac Allister met Amadou Onana was misschien een voetnoot bij de 2-0 overwinning van Liverpool op Aston Villa, maar het symboliseert een grote stap voorwaarts voor de nummer 10.
Dit is, zonder twijfel, naar eigen zeggen, Mac Allister’s moeilijkste seizoen als Liverpool-speler tot nu toe.
Na het tragische verlies van een van zijn beste vrienden in de ploeg, Diogo Jota, keerde de middenvelder terug voor de voorbereiding en kon vanwege een blessure niet meedoen, terwijl later in de zomer nog twee bondgenoten vertrokken toen Luis Diaz en Darwin Nunez verder trokken.
Een voortdurende strijd om fitheid – die lang voor het einde van zijn titelwinnende seizoen vorig seizoen begon – heeft niet alleen zijn invloed op het veld beperkt, maar zelfs geleid tot vragen over zijn toekomst op de lange termijn.

Als een van de slechts twee spelers die zijn plaats wist te behouden na de 3-0 nederlaag tegen Crystal Palace in de Carabao Cup halverwege de week, was er meer aandacht voor de betrokkenheid van Mac Allister bij het bezoek van Villa op zaterdagavond.
Maar de Argentijn reageerde uitdagend op zijn critici met een grommend optreden in Liverpool’s eerste Premier League-overwinning in vijf wedstrijden.
Het was een optreden dat zeker onder de huid van Onana kroop, die herhaaldelijk met Mac Allister in aanraking kwam telkens wanneer Villa een corner opzette – op een gegeven moment Mac Allister bij de keel greep en een milde boeking verdiende.
Aan het einde van die routine, toen de fout aan Liverpool werd toegekend en het gevaar was afgewend, balde de 26-jarige zijn vuisten voor de thuissupporters.
Die passie ontbreekt dit seizoen, althans zichtbaar, in het spel van Mac Allister, waarbij het duidelijk is dat hij een inhaalslag heeft gemaakt als het gaat om zijn fysieke conditie en, als gevolg daarvan, zijn mentale scherpte.
Mac Allister floreert op het ‘back to basics’-middenveld


Negentig minuten tegen Villa leek er zeker meer op: het was niet alleen de eerste volledige wedstrijd die hij sinds april voor de club speelde, maar ook een waarin hij statistisch gezien opviel.
Alleen Mohamed Salah (15), Morgan Rogers (14) en Cody Gakpo (11) vochten die avond meer duels dan Mac Allister (negen), en Villa-centrale verdediger Ezri Konsa (vier) was de enige speler die meer dan zijn drie keer een fout maakte.
Mac Allister eindigde de wedstrijd op gelijke hoogte met Dominik Szoboszlai voor de meeste gecreëerde kansen van alle spelers (drie per stuk), terwijl Szoboszlai (54), Konsa (55) en Virgil van Dijk (77) de enige spelers waren die meer passes voltooiden dan zijn 48.
Hij was niet alleen nauw betrokken, zoals zijn positie op het middenveld voorschrijft, maar hij was zowel aan de bal als daarbuiten productief in zijn inspanningen.


Dat het kwam tijdens een reünie van het beproefde middenveldtrio van vorig seizoen, bestaande uit Mac Allister, Szoboszlai en Ryan Gravenberch, was zeker geen toeval; en op dezelfde manier waarbij Andy Robertson zijn eerste competitiestart maakte boven Milos Kerkez als linksback.
Er was een kleine aanpassing in de titelwinnende machinekamer van Arne Slot, waarbij Szoboszlai meer een natuurlijke nummer 10 was, maar Gravenberch was opmerkelijk terughoudender dan hij tijdens een groot deel van de campagne tot nu toe als zittende nummer 6 is geweest.
Er wordt al lang beweerd dat Liverpool er baat bij zou hebben om ‘terug naar de basis’ te gaan, en dat heeft duidelijk zijn vruchten afgeworpen met Mac Allister, Szoboszlai en Gravenberch in het hart van een vertrouwde opzet.
Hoewel Mac Allister het hele seizoen een vaste waarde was in de Premier League (zaterdag begon hij aan zijn achtste van de tien competitiewedstrijden van Liverpool), zorgde de druk waaronder hij te maken kreeg voor hem een vervagend figuur.


Dat, gecombineerd met de blessure van Alisson en de degradatie van Robertson naar de tweede viool, heeft Slot’s kant van drie van hun gevestigde leiders beroofd.
Deze invloed is misschien over het hoofd gezien tijdens de zorgwekkende vormdaling van Liverpool, maar met de druk op Van Dijk en Salah om de leiding te nemen, terwijl zij zelf worstelden voor consistentie, heeft dat duidelijk een rol gespeeld.
Als Slot op regelmatige basis terugkeert naar het succesvolle middenveld van vorig seizoen, zou het natuurlijk aan de hoofdcoach overblijven om de olifant in de kamer aan te spreken: zijn spelmaker van £ 116 miljoen, Florian Wirtz.
Waarom Wirtz nog steeds in de zijkant kan komen


Wirtz kreeg halverwege de week volledige rust en werd in het weekend weer buiten de ploeg gelaten. Hij kwam slechts 13 minuten in actie tegen Villa en voltooide slechts één van de twee pogingen tot passen – de andere ging kort daarna viraal toen hij wegzeilde van zijn beoogde doel en uit voor een worp.
Maar hoewel de impact van Szoboszlai een voortgezette rol als aanvallende middenvelder van Liverpool kan vereisen, is er nog steeds een vacature voor Wirtz op de linkervleugel, waarbij Cody Gakpo zorgwekkend eendimensionaal is.
Gezien de groeiende lijst met blessures en het meedogenloze schema dat gaat komen, kan worden verwacht dat Slot regelmatig zal wisselen – en dat zal op het middenveld niet anders zijn.
Maar nadat we zaterdagavond opnieuw een succesvolle combinatie hadden gevonden, zou het teleurstellend zijn om een nieuw leven ingeblazen Mac Allister te zien loskomen van zijn gebruikelijke cohorten op het middenveld.


Mac Allister wordt al maanden stilletjes aangeprezen met een overstap naar Real Madrid – wat sommige fans op basis van de vorm van dit seizoen verwelkomden – maar voorafgaand aan de komst van de Spaanse kampioen naar Anfield heeft hij nu misschien zijn waarde op de lange termijn opnieuw bewezen.
Dat het iets minder dan een jaar na zijn Man of the Match-optreden tegen dezelfde ploeg in dezelfde fase van de Champions League komt, maakt zijn beloofde heropleving des te actueler.