IT was een onvoorstelbaar scenario in dit huidige klimaat van media-onderzoek, spelersagenten en mediatraining, maar het blijft beschikbaar om te kijken op YouTube in al zijn teen-curling glorie.
De setting was een BBC -studio, die was gebruikt voor de duur van de Wereldbeker 1986. De cast van personages omvatte Des Lynam, de zachte en vriendelijke frontman die wanhopig probeerde een sensationele primeur uit te lokken; Gary Lineker, vers van de nederlaag van Engeland tegen Argentinië, opgesteld voor het perspectief van een speler; Sunderland-manager Lawrie McMenemy, als de stem van ervaring en gewoon ronduit bloederigheid, en ten slotte, Terry Venables, de Roguish Cockney Wide-Boy die aan het uiteinde van het bureau manager was van Barcelona.
Argentinië was net gekroond tot wereldkampioenen en, met een beetje luchttijd om te vullen, vond het volgende gesprek plaats:
Lynnam: “Alle kijkers zeggen: ‘Kijk:’ We hebben Gary Lineker hier en de Barcelona -manager Terry Venables hier, wat is het verhaal? Wat gebeurt er eigenlijk? Gaat Gary volgend seizoen voor je spelen? ‘”
Venables: “Nou, ik kom een beetje dichterbij. Het enige dat ik nu nodig heb is om Lawrie te verplaatsen (gelach). Nou, hij was totdat hij dat tweede Barnes -kruis miste …”
Lynam: “Wat gaat er gebeuren? Gaat hij voor je spelen? Ga je hem ondertekenen?”
Venables: “Ik ben altijd geïnteresseerd in de beste spelers die er zijn en hij is een van de beste spelers die er zijn. Waarom zou ik niet geïnteresseerd zijn?”
Lynam: “Gary, wie wil je voetballen voor volgend seizoen?”
Lineker: “Nee Comprende.”
(Gelach, gevolgd door onhandige stilte)
McMenemy: “Ik denk dat jullie allemaal persoonlijk niet uit bestelling zijn. Ik denk dat je niet opdracht bent om het ter sprake te brengen.”
Venables: “Ik heb het nooit ter sprake gebracht.” (Wijzend op Lynam)
McMenemy: “Hij heeft een contract getekend. Je zou Howard Kendall moeten vragen.”
Lynam: “Ik zou Howard Kendall moeten vragen? Maar vind je het erg wie je speelt voor Gary, volgend seizoen?”
Lineker: “Nou, ik zal spelen voor het team dat ik wil spelen voor volgend seizoen.”
Lynam: “En je gaat ons niet vertellen wie dat is?”
Lineker: “Erm, op dit moment niet, nee.”
Lynam: “U wilt de onderhandelingen voltooien en de deal doen, toch?”
Lineker: (beschaamd gelach) “Steady.” (Lijkt naar venables)
Originele serie | Britten in het buitenland
Volgt wat een aantal onjuist gelabelde tap-up Voor een tv -publiek van Primetime UK vertrok Lineker naar behoren Everton voor de som van £ 2,8 miljoen. Het zou later treden dat Barcelona in feite Everton had benaderd voorafgaand aan de Heroicsics van Golden Boot Winnaar van 1986 in Mexico en er al een vergoeding was overeengekomen
Lineker zou een belangrijk onderdeel zijn van een Britse revolutie bij de Catalaanse club. Terry Venables had het in 1984 overgenomen en leidde onder de belachelijke naam van ‘El Tel’ Barcelona naar de titel in zijn eerste seizoen. Steve Archibald van Tottenham was al genesteld in de Camp Nou en Mark Hughes was op dezelfde manier ondertekend in de nabijheid van Lineker, dus een front drie van Brits aanvallend talent zou het beste van het Spaanse voetbal aannemen. Uiteindelijk zou alleen Lineker duren.
De jongen uit Leicester debuteerde zijn competitiedebuut tegen racen en, zoals bij elke spits die zijn debuut maakte, zouden doelen de maatstaf zijn waarmee zijn impact en succes zouden worden gemeten. Zoals gedurende zijn hele carrière het geval was geweest tot zijn Spaanse verblijf, was doelpuntencore nooit een probleem.
Twee minuten na dat competitiedebuut scoorde Lineker de meest lineker-achtige doelpunten: een teen-poke vanuit de zes-yard box. Een tweede naar behoren gevolgd, verrassend vanaf de ijle afstand van 18 meter. De relatie werd daar gecementeerd en toen: Lineker hield van de passie en ijver van de Barça -fans, terwijl de supporters hielden van de bescheiden inspanningen van hun nummer 8. Uiteraard hielpen de doelen.
Het eerste seizoen kon vanuit een persoonlijk perspectief niet veel beter zijn gegaan. Twee doelpunten in de eerste vijf minuten in El Clásico in het Nou -kamp zouden worden gevolgd door een derde in de tweede helft. Een hattrick tegen Barça’s felste rivalen zou een 3-2 overwinning bezegelen en Lineker helpen op weg naar 21 doelpunten in dat seizoen.
Lineker heeft niet alleen geliefd bij de fans op het veld, hij omarmde ook de culturele, historische en politieke context van Barcelona en het vitale deel dat de club speelde in het leven van het Catalaanse volk. Het leren van de taal en het geven van interviews na de match in het Spaans-omgekeerd worstelde Hughes zich aan te passen-Dompelde Lineker zich onder in de levensstijl van Barcelona, en de fans hielden er van hem.
Hoe Erudite als altijd, hij wilde de verhuizing naar Barcelona, zodat hij kon leren spelen tegen verschillende systemen: “Spelen in de Spaanse competitie zal me helpen me aan te passen aan het spelen tegen een veegmachine. Dat kan alleen mijn spel helpen wanneer ik voor Engeland speel.” Deze vooruitziende blik werd nadrukkelijk aangetoond toen Engeland tegen Spanje speelde in de Bernabéu in een vriendelijke slechts 18 dagen na zijn Clásico-hattrick.
Spanje ging met 1-0 omhoog binnen 15 minuten. Na een uur leidde Engeland met 4-1-en Lineker had alle vier doelpunten gescoord. De game eindigde met 4-2 met Lineker commentaar op Zubizarreta, de doelman van Spanje en Barcelona: “Ik kijk ernaar uit om vrijdag met hem te trainen.”
In zijn tweede seizoen bleef Lineker door het midden spelen als de belangrijkste spits van Barça en bloeide opnieuw de verantwoordelijkheid om de belangrijkste bron van doelen van zijn team te zijn. Het tweede seizoen syndroom kan zelfs de meest getalenteerde spelers beïnvloeden, maar niet voor de Engelse man. Lineker kreeg een stuk zilverwerk in de vorm van de Copa del Rey en noteerde nog eens 20 doelpunten, inclusief 16 competities.
Toen het seizoen 1987/88 ten einde liep, wachtte de verandering op de horizon. Johan Cruyff Zou de volgende campagne als manager starten in een poging om de staat van Barcelona op het Europese podium te herleven en de grootste prijs van allemaal vast te leggen: de European Cup.
In zijn derde seizoen liep Lineker een aantal knallende blessures op, waarvan hij geloofde dat het “verhinderde dat ik Cruyff kon overtuigen dat ik de man was om zijn aanval te leiden” en leidde ertoe dat de Nederlandse maestro Lineker naar de rechtervleugel Shunting. Toch blijft Lineker filosofisch over zijn tijd onder Cruyff.
Snel om zijn coachingsfilosofie en tactisch genie te erkennen, kreeg Lineker geen optie dan te proberen zijn afspraak te bewijzen dat zijn vermogen verkeerd is. Uiteindelijk zou hij zich echter realiseren dat Cruyff vastbesloten was zijn eigen spelers binnen te halen. In het seizoen 1988/89 zou de optredens en het doel van Lineker sterk verminderd zijn, maar het eindigde wel met een startplaats in de 1989 Cup Winners ‘Cup Finale tegen Sampdoria, een wedstrijd die Barcelona met 2-0 zou winnen en Lineker zijn enige Europese medaille zou bieden.
Met het besef dat hij geen automatische eerste-keuze starter onder Cruyff zou zijn, nam Lineker de beslissing om terug te gaan naar Engeland en zich te herenigen met Venables, dit keer in Noord-Londen met Tottenham. Dit moet echter niet worden gezien als de definitieve herinnering aan Lineker’s tijd in Spanje. Met 42 Laliga -doelen in 103 optredens, heeft Lineker het geloof terugbetaald van de fans en de financiën van Barcelona, niet alleen met zijn doelen en trofeeën, maar in de manier waarop hij zich droeg en verwant aan de supporters.
Om de prestaties van Lineker in de context te plaatsen, heeft pas recent Gareth Bale zijn telling van 42 competitiedoelen ingehaald en de wedstrijd van de dagpresentator verbannen naar de op een na meest succesvolle Britse doelpuntenmaker in de geschiedenis van Laliga. Wat meer is, de doelen van Bale zijn gekomen als onderdeel van een met Galácticos gevulde, meerdere Europese bekerwinnende kant, terwijl Lineker’s in een zijde die het best was gedefinieerd als bovengemiddeld en gemarkeerd door beperkt succes.
Wat niet aan het debat staat, is het feit dat Lineker naar Barcelona ging, doelpunten scoorde, trofeeën won en Real Madrid routinematig aan het zwaard bracht. En, voor het geval het bredere Spaanse publiek zijn vermogen niet al waardeerde, stelde hij vier doelen voorbij hun nationale team in de Bernabéu. Hij leerde de taal, integreerde zich in de Catalaanse samenleving, begreep de politiek en ging stilletjes een doelpuntenmaker van wereldklasse bewijzen.
Door Stuart Horsfield @loxleymisty44
