Slechts twee weken na het winnen van de UEFA Champions League voor het eerst in hun geschiedenis, was Paris Saint-Germain terug in actie en debuteerden in het FIFA Club World Cup tegen Atlético de Madrid. De twee partijen hadden elkaar in november ontmoet, toen Atlético met 2-1 won in de Parc des Princes. Er is echter veel veranderd voor Les Parisiens In die tijd, en zij gaan dit toernooi binnen als een van de duidelijke favorieten.
Tekenen dat clubs het toernooi serieus nemen?
Het was onmogelijk om te raden hoe serieus teams het vernieuwde World Cup van de club zouden gaan nemen voordat de eerste bal werd geschopt. De competitie komt aan het einde van een lang seizoen, en teams kunnen deze wedstrijden heel gemakkelijk benaderen als verheerlijkte vriendschappelijke wedstrijden in halve lege stadions. De openingssignalen waren echter dat Luis Enrique en Diego Simeone wat geloofwaardigheid zouden geven aan de concurrentie.
Beide managers hebben sterke line-ups ingevoerd, waarbij Luis Enrique slechts één verandering aanbracht van de kant die Internazionale Milan met 5-0 versloeg in de Champions League-finale, toen Gonçalo Ramos binnenkwam voor Ousamane Dembélé. Uit het tempo van de game bleek echter dat er nog veel werk moet worden gedaan voordat de Club World Cup een geloofwaardige rivaal is van het vlaggenschipclubtoernooi van UEFA.
PSG heeft de bal goed verplaatst, maar er was geen van de gebruikelijke zip die bij hun spel hoort. Het voelde allemaal langzamer aan, deels vanwege de Californische hitte, die waarschijnlijk een deel van de intensiteit tempeerden die deze twee teams meestal zouden kunnen verzamelen tijdens een ontmoeting in de Champions League. En het resultaat was dat terwijl glamoureuze namen op het veld stonden, de vriendelijke sfeer voor het seizoen niet kon worden geschud.
PSG’s middenveld verlicht Rose Bowl
Zoals toen ze elkaar in november ontmoetten, leunde Atlético achterover en leek het op de pauze in de eerste helft te raken, waardoor de volledige controle over de bal naar PSG werd afgestaan. Het was een spelplan dat er volledig slecht geschikt uitzag voor een team dat sinds de Champions League-fase van de Champions League-fase is gekomen. Dit is niet langer de misfiring squadron die in december leek om op het punt te staan van het elimineren van het toernooi dat ze uiteindelijk gingen winnen.
Het middenveld van PSG was onder controle van het eerste fluitje omdat ze de wedstrijd mochten orkestreren en in de eerste helft 77% bezit. Vitinha, João Neves en Fabián Ruiz flitsten als een wervelende derwisj rond het veld, waardoor Atlético’s blok in ongemakkelijke posities werd gedwongen terwijl ze bleven testen en plagen en proberen kleine fouten te creëren. Het was geen verrassing dat het keerpunt in de wedstrijd van een van deze drie spelers zou komen.
Fabián Ruiz zou de opener scoren in de 19e minuut. Een prachtige aanval van buiten de doos zou voorbij Jan Oblak glijden. Vitinha zou in de eerste helft -stoptijd volgen, nadat hij mocht in de doos van diep in de doos drijven voordat hij naar huis stroomde. Het was de totale controle van PSG op het veld geweest, en bij het half-time fluitje werd dat ook weerspiegeld op de score.
Een pitch-perfect debuut
Voor Atlético was er een verandering tijdens de rust en ze kwamen met veel meer kracht uit. Ze slaagden erin om de bal achter in het net te krijgen van een Julián Alvarez -staking, maar dat werd uitgerold door de scheidsrechter na overleg met Var. De game had een klassieke Simeone -voorsprong, maar kleine fouten en klachten werkten uiteindelijk tegen hen, terwijl Clement Lenglet een tweede geel pakte nadat de scheidsrechter uitzondering had opgenomen op enkele furieuze woorden.
Van daaruit werd elke aanhoudende twijfel over het resultaat geplet. Atlético had geworsteld met 11 mannen, maar met het nadeel van de man kon PSG hun greep op het spel aanscherpen. De 19-jarige Senny Mayulu scoorde in de 87e minuut, en toen in de 97e Lee Kang-in een penalty wegbracht voordat het laatste fluitsignaal werd opgeblazen en de La Liga-outfit hun uitstel kreeg.
PSG moest zelden uit de tweede versnelling gaan in de Rose Bowl in een verklaring overwinning op Europese rivalen. Het was precies de start die Luis Enrique zou hebben voorgesteld voor zijn club in hun Club World Cup -debuut. Het is misschien een gloednieuwe competitie voor Les Parisiensmaar het resultaat voor deze allesveroverende kant was heel vertrouwd.
GFFN | Nick Hartland
