De agressieve, disruptieve verdediging en op tempo gebaseerde identiteit van de Oklahoma City Thunder test de voorkeur van de Denver Nuggets voor de halfcourt-uitvoering via Nikola Jokic.
Dit is de matchup die iedereen hoopte te zien.
De Denver Nuggets en Oklahoma City Thunder namen verschillende paden naar de play -offs. De Nuggets hadden een op en neer seizoen, terwijl de Thunder het beste team in de competitie was door record- en puntdifferentieel.
Net als vorig jaar lijkt de NBA MVP-race te zijn gekomen naar Nikola Jokic en Shai Gilgeous-Alexander. Terwijl Gilgeous-Alexander deze keer de favoriet is om de prijs te winnen, had Jokic nog een ongelooflijk statistisch seizoen dat bijdroeg aan zijn illustere carrière.
Tussen Jokic’s controle over elk bezit en het bevel van Gilgeous-Alexander over tempo, definieert elke ster de manier waarop zijn team wil spelen. Maar dit is de zeldzame play -off matchup waarin het team met de MVP misschien niet degene is die de voorwaarden dicteert.
Oklahoma City heeft niet alleen de topverdediging van de competitie (104.7 defensieve rating en eerst in defensieve TRACR met een belangrijke marge), het heeft een van de beste in de afgelopen 35-plus jaar. De Thunder’s min-7.70 D-TRACR (inclusief de play-offs) sinds 1986-87 staat op de vijfde plaats achter alleen de 2003-04 San Antonio Spurs (-9.28), 1998-99 Spurs (-8.58), 2003-04 Detroit Pistons (-8.17) en de 1993-94 New York Knicks (-7.73).
OKC heeft zijn prestaties in de play -offs verhoogd, waardoor alle teams tot nu toe een 95.9 verdedigende beoordeling hebben geleid. Dus de verdediging is ondoordringbaar en de aanval wordt geleid door competitiekampioen Gilgeous-Alexander (32,7 punten per wedstrijd).
SGA maakte 1,4 vrije worpen per wedstrijd meer dan elke andere speler in de competitie en verhoogde zijn 3-punts schietpercentage tot 37,5% terwijl hij nog steeds 57,1% op 2-pointers schoot. Hij was overal een wapen op het veld.
Sinds 1977-78 hebben slechts twee andere teams de beste verdediging van de competitie gekoppeld aan zijn scorekampioen: de Chicago Bulls 1995-96 met Michael Jordan (30,4 punten per wedstrijd) en de Los Angeles Lakers 1999-2000 met Shaquille O’Neal (29.7 ppg).
Beiden hebben MVP gewonnen. Beiden wonnen de titel.
Als Shai de opkomende kracht is, is Jokic het onbeweeglijke object – al een kampioen, al een legende. En voor nu, in de weg staan van een Thunder -team dat gelooft dat zijn tijd nu is.
Het verdedigen van “Mr. Triple-Double” zal een lange taak zijn voor Oklahoma City. En nee, we hebben het niet over Russell Westbrook – de laatste MVP van de Thunder – die nu naast Jokic een titel achtervolgt in Denver. We hebben het over het eerste centrum in de geschiedenis van NBA, en alleen de derde speler ooit, om een drievoudige double voor een seizoen te gemiddeld.
De drievoudige MVP is de enige speler in de competitie die een spel vollediger bestuurt dan Gilgeous-Alexander. Maar de Joker doet het anders dan wie dan ook in het spel met hoeken in plaats van explosie; Hij straft schakelaars, leest over vallen en geeft de voorkeur aan geduld boven tempo.
Jokic’s cijfers waren zelfs beter dan zijn derde MVP -seizoen vorig jaar. Hij gemiddeld 3,5 meer punten per wedstrijd en schoot een carrière-beste 41,7% op 3-pointers. Hij had ook gemiddeld een carrière-hoog 10,2 assists per wedstrijd.
Tegen Oklahoma City dit seizoen had Jokic gemiddeld 24,5 punten, 15,8 rebounds en 11,5 assisteren in vier vergaderingen-een van de 17 teams die hij een drievoudige-double gemiddelde tegen dit seizoen plaatste, een absurde maatstaf voor consistentie. Maar Oklahoma City was een van de slechts twee teams die hem aan een negatieve plus/min over die matchups hield, een zeldzame vlek op een anders dominante stat -lijn.
Dat spreekt tot de lengte van de Thunder, discipline en diepte – eigenschappen die zelfs de meest efficiënte overtredingen verstoren. Niemand verdediger stopt jokic, maar Oklahoma City krimpt de vloer als een eenheid, roteert vroeg, menigte passeren rijstroken en vertrouwt zijn hulp.
Jokic is uitstekend in het exploiteren van zwakke plekken, maar de Thunder heeft geen zwakke plekken. Alle zeven Thunder -spelers die in de eerste ronde 20 minuten per wedstrijd speelden, hebben een positieve verdedigende druppel. Het gaat niet om het verslaan van Jokic bij zijn spel; Het gaat erom het spel helemaal weg te kantelen van zijn tempo.
Zoveel als deze serie door sterren zal worden gevormd, kan het worden bepaald door alles om hen heen.
Oklahoma City komt verse, gezond en volledig in ritme binnen na een eerste ronde sweep van de Memphis Grizzlies. Denver komt ondertussen uit een slopende zeven-game strijd met de Los Angeles Clippers.
De Nuggets hebben de ervaring, een kern die samen een titel heeft gewonnen en elkaar vertrouwt wanneer het moeilijk wordt. De donder heeft de energie, de diepte en het thuisveld. En met de fysieke tol van de laatste ronde nog steeds vers, kan het Denver zijn – niet Oklahoma City – dat wordt gedwongen zich eerst aan te passen.
Ons projectiemodel geeft OKC een gezonde kans van 89,3% om de serie te winnen. En als het buigt naar het tempo van de Thunder, kunnen ze de voorwaarden gewoon dicteren – zelfs tegen Jokic.
Volg ons voor meer berichtgeving op sociale media op Instagram, Bluesky, Facebook en X.
