Als Real Madrid hun bezoek aan Mallorca op maandagavond wint – of als je dit al leest, zou ze misschien in de verleiding komen om te concluderen dat de race voor de titel, als het dus kan worden genoemd, voorbij is. In werkelijkheid is het niet echt een race geweest, en Sevilla ziet er niet echt uit alsof ze nu een zinvolle uitdaging kunnen aangaan, met tien games te gaan. Als Mallorca ons allemaal zou verrassen, dan zou Hope misschien eeuwig kunnen springen, maar het zou nog steeds een lange kans zijn. Zelfs een slecht resultaat in Clásico van volgende zondag voor de leiders – heel goed mogelijk gezien de huidige vorm van Barcelona, maar even onwaarschijnlijk gezien hun bezoek aan Turkije op donderdag – zou de pretenties van Madrid niet verlammen.
Sevilla’s gelijkspel bij Rayo was een voorspelbaar resultaat en betekent dat ze slechts twee keer hebben gewonnen in de laatste acht wedstrijden. Ze hebben waarschijnlijk geconcludeerd dat hun grootste hoop op glorie dit seizoen ligt bij de Europa League, die West Ham heeft verslagen in een fatsoenlijke weergave in de Pizjuan afgelopen donderdag. Ze bezoeken de Londenaren donderdag met een 1-0 voorsprong en worden vervolgens drie dagen later geconfronteerd met echte Sociedad in de competitie, wat niet gemakkelijk zal zijn. Voor de neutrale waarnemer moet daarom de interesse in de competitie van dit seizoen elders liggen, met twee van de Champions League -slots voor het grijpen voor het grijpen van vijf kanten waarschijnlijk – Atlético, Barça, Villarreal, Betis en Real Sociedad. Dat zal zeker interessant worden naarmate de lente begint te bloeien en de lammeren naar Gambol beginnen.
De gemakkelijke 4-0 overwinning van Barcelona op een vreemd ingetogen Osasuna-ze zijn dit seizoen goede reizigers geweest met zes overwinningen-was een fatsoenlijke tonic voor een zware week en een moraalbooster nadat de nano-crisis aan het licht was gebracht door hun naar huis in huis van Galatasary. Ze staan nu slechts vijf punten achter Sevilla met een wedstrijd in de hand, een feit dat veel zegt over hun ommekeer dit seizoen, de lift in geesten toen Koeman eindelijk werd rusten en de slimme signeersessies van Feran Torres, Adama en Aubemeyang. En toen gebeurde het onmogelijke – ik verwijs naar de aanblik van Riqui Puig die een doelpunt scoorde – de eerste keer dat dit evenement de afgelopen veertien maanden heeft plaatsgevonden. En voor degenen onder u die van een obscuur feit houden om uw week af te trappen, was Puig de 22e andere speler die dit seizoen scoorde voor Barça en versloeg het vorige record van 21 opgericht door Real Madrid in het seizoen 2019-20. Ik weet niet zeker of dit iets belangrijks inluidt, maar hoe dan ook, dacht gewoon dat ik het erin zou gooien.
Terwijl we op statistieken zijn, maakte Gerard Piqué zijn 600e optreden in alle wedstrijden voor de Catalanen op zondag, bereikt in de ruimte van 14 opeenvolgende seizoenen. Het verlies van man Utd misschien? Het lijkt vreemd dat Destiny zijn kaarten zo anders had kunnen behandelen. Hij beheerde ook 22 wedstrijden in Zaragoza, een vaak vergeten feit, maar sinds 2008 is hij een man van één club. Hij deelt ook een verjaardag met Shakira (is niet zo schattig), maar ze is tien jaar zijn senior. Houd van hem of houdt een beetje niet van hem, hij vertegenwoordigt een verband met een groot deel van de belangrijke recente geschiedenis van de club, die aan het begin van de PEP-revolutie wordt aangesloten, vervolgens op de Luis Enrique en de Valverde-jaren, die nu eindigt met zijn ex-teamgenoot Xavi. Inderdaad, op 35 -jarige leeftijd, is het onwaarschijnlijk dat hij zijn coach zou vangen, die 767 heeft beheerd, de tweede alleen voor Messi met 778. Hij is ook een fijne dienaar geweest voor de Spaanse kant met 102 optredens onder zijn riem, ondanks de moeilijkheid van zijn expliciete verbinding met Catalaanse onafhankelijkheid. Het zou hem nooit populair maken, maar in een beroep zo vaak gedomineerd door het cliché en de domme soundbite, is Piqué erin geslaagd om vrij interessante dingen te zeggen. Barça zal Araujo moeten houden als ze Piqué niet gaan missen, wanneer hij eindelijk besluit het een dag te noemen. Een speler van zijn torenhoge topzware fysieke gestalte zal waarschijnlijk niet veel langer meegaan, gezien de spanningen en de spanningen op de plint hieronder.
Terugkerend naar het soort van de randen, was ik in de Reale Arena om Real Sociedad Alavés met 1-0 te zien verslaan in de Baskische Derby van de dag en zichzelf weer boven Villarreal naar de zesde plaats te tillen. De supporters van Real genieten van de zeldzame aanblik van doelen dit seizoen, uitgehongerd zoals ze van hen zijn geweest. Opmerkelijk is dat dit de 8e thuisoverwinning van het seizoen was, en de 7e keer dat ze een 1-0 score hebben bereikt. Het lijkt zich te ontwikkelen tot een ritueel. De andere keer, voor het geval je je afvroeg, was een enorme 2-0 overwinning op Granada, een doelwit die wilde feesten in de anders conservatieve stad veroorzaakte. Het is een vreemde reeks statistieken voor een partij die aandringt op bezit en die aantrekkelijk voetbal proberen te spelen. Aan de andere kant hebben ze slechts zes doelpunten thuis toegegeven, het beste record in de competitie. Maar elf gescoord doelpunten lijkt bijna bizar voor een kant nog slechts vier punten van de Champions League -plekken.
Zelfs Levante, aan de andere kant van de tafel, is thuis 17 beheerd, en hun 1-1 gelijkspel met Espanyol en Granada’s thuisnederlaag tegen Elche betekent dat ze nog steeds kunnen dromen van ontsnappen. Het zou onwaarschijnlijk zijn na de ellendige vorm van pre-christmas, maar Granada, op de top van een alarmerende inzinking, zijn nu slechts 6 punten ver in die hotspot net boven de drie degradatie ligplaatsen. Het kan nog steeds voorbarig zijn om de drie uiteindelijke slachtoffers te voorspellen, waarbij de eerder genoemde Mallorca in de zone glijdt.
Hoe dan ook, volgende week ziet het tweede Clásico van het seizoen, en het grootste deel van de discours van de week zal dit armatuur omringen. De wedstrijd in het Camp Nou, dat eindigde in een 2-1 overwinning voor Madrid, lijkt op een verre tijdvak. Sindsdien is veel water onder het spreekwoordelijk gevlogen, maar op zijn minst Barcelona heeft hun gevoel van waardigheid en zelfrespect teruggevonden. Het valt nog te bezien of ze de Bernabéu kunnen aanvallen, in wiens heilige schaduwen Real Madrid dit seizoen nog moeten verliezen … maar je weet het nooit. Het interessante aspect van deze game is dat Barça verschillende nieuwe elementen aan hun zijde heeft, terwijl de Clásico meestal wordt gekenmerkt door de twee kanten die elkaar vrij te goed kennen. Het bezoek van de Europa League kan het evenement echter saai maken omdat Barça het zich niet kan veroorloven om naar Turkije te reizen en te wandelen. Belangrijke spelers voelen misschien nog steeds op zondag het melkzuur.
Last but nauwelijks minst, het was om een andere reden een goede dag in Barcelona. De dameszijde behaalde de competitietitel met nog 6 wedstrijden te gaan en versloeg (je weet wat er komt) Real Madrid 5-0 in het proces, in de vrouwelijke versie van de Clásico. Real Sociedad had zaterdag op een waardige 2e plaats Betis verslagen om de titel uit te stellen, maar het zou altijd gebeuren. Nu bezoek Barça Sociedad in de Cup op woensdag, ik zal er zijn en het zal een kwestie zijn van de gastheren die de score laag houden. Het heeft een beetje dom, maar de statistieken doen het gesprek – 24 overwinningen van 24 en 136 doelpunten gescoord met 6 toegegeven. De Levante -kant uit 2001 won al hun games, maar Barça ziet eruit als gelijk aan het record. Als zodanig zou ik liever geen debat aangaan (het is een artikel, geen paragraaf) over of dit goed is of niet), maar Barça terzijde, de competitie is competitief en vermakelijk en het bekijken waard. Barça’s eigen dominantie doet ze misschien weinig gunsten, en dingen zullen veranderen – ze doen dat altijd. Maar het zou ook zijn om hun schittering niet te herkennen. Putellas, Martens, Hermoso, Paredes … de lijst is veel langer. Het zijn fantastische spelers en er is nog steeds niet genoeg erkenning van het feit. Nu worden ze geconfronteerd met Madrid in de Champions League -kwartalen, en zouden dat zonder veel moeite moeten doorstaan op weg naar een tweede opeenvolgende overwinning. Ik kijk uit naar woensdag, maar het is misschien een beetje brutaal.
