De (allemaal) slecht
Een geschiedenisles …
Als een fan de pagina’s terugdraait naar het seizoen 2024-25, kunnen ze geschokt zijn om te horen dat Juventus niet alleen Manchester City versloeg in de nieuwe competitiefase van de UEFA Champions League, maar het behoorlijk met de hand deed.
Nu was de ScoreLine 2-0, maar dat is niet goed voor Federico Gatti die vrijwel elke aanvallende speler, en de vierkoppige backline van Danilo, Pierre Kalulu, Gatti en Nicolo Savona die de blauwe maan beperkt tot exact twee schoten op doelbeperking. Het was een mijlpaal moment voor het nieuwe Thiago-motta Juventus van Thiago, die fans vulde met hoop dat Juventus misschien ten goede veranderde.
Als ze toch een recente treble -winnaar zouden kunnen verslaan, zouden ze thuis kort werk van de clubs kunnen maken vanuit het zonnige schiereiland? Helaas is het nooit zo gemakkelijk, omdat de wedstrijd in Manchester City een van de weinige hoogtepunten van het seizoen werd. Maar het bleef bij mensen en herinnerde hen eraan dat de Bianconeri de capaciteit voor iets had als de wil en geloofden in ‘Fino Alla Fine’.
Dus natuurlijk zou geconfronteerd met dezelfde Sky Blue Club in de Club Wereldbeker een uitdaging zijn, maar niet een die de ziel van de club in verlegenheid brengt, toch?
Fout.
Salvo’s, succes en zelf-sabotage
Bijna onmiddellijk konden kijkers merken dat er iets heel erg mis was, omdat Manchester City hun pers domineerde, ver terug in de Juventus -helft. Jeremy Doku weverde door Kalulu, maakte Lloyd Kelly onbeduidend en schoot de bal langs Michelle di Gregorio … slechts negen minuten binnen. Bij het vinden van een zilveren voering, op het moment dat het kon worden gekalkt tot zenuwen, het besef dat de laatste keer dat de vorige keer een dominante club was, was dit tegen inter -milan terug in februari. Een Richie Aprile-geïnspireerde ‘Stutter-Step’. Nu de oude dame zijn tegenstander kon meten, was het tijd om het in een hoge versnelling te schoppen en als een gek te drukken.
En even werd de hoop opnieuw uitgesproken door Teun Koopmieners, en hoewel hij het hele reguliere seizoen slecht speelde, gaf hij Juventus een broodnodige pauze. Een slechte klaring op de Manchester City helft vond de bal direct aan de voeten van de Nederlander, die onmiddellijk langs Bernardo Silva kwam om vervolgens een schreeuwend schot met links voet te afvuren dat het netwerk maakte. In ongeveer drie minuten waren beide clubs gelijk op 1-1.
Maar om een voetbalterm te citeren die al tientallen jaren weergalmt: “Het is de hoop die je doodt.”
Terwijl een beschaamde City in Manchester bleef drukken, vond een kruis de weg naar de Juventus -doos, die momenteel werd bezet door zeven zwart -witte shirts, waardoor nul ruimte was voor elk soort doel om te scoren door de Manchester City Forwards.
De belangrijkste zin daar wordt gescoord door “Manchester City.” Nee, deze keer was het de tijd van Kalulu om de achterkant van het net te vinden – alleen tegen zijn eigen team. Het lijkt erop dat Gatti bij zijn afwezigheid zijn voorliefde voor eigen doelen heeft doorgegeven aan de Fransman. Het was een moment van pure schaamte, want wat leek op een gemakkelijke, fundamentele geschoolde klaring kon helpen de druk in de situatie te verlagen. Maar niet denkend en een scheutje onjuiste voetpositionering hielp Manchester City om een doel te bereiken in een spel dat een traan zou brengen in de ogen van Giorgio Chiellini.
Noorse reus
Want wat alleen kan worden aangenomen als dezelfde reden als Juventus Superstar Randal Kolo Muani op de bank hield, bleef de man van € 180 miljoen Haaland tot de tweede helft van het veld en werd ondergedompeld voor Omar Marmoush rechtstreeks uit de rust. Die reden was natuurlijk dat beide teams zich hadden gekwalificeerd, dus waarom je beste spelers drukken met een volledig spel van 90 minuten?
Het kostte de rotsachtige schurk slechts zeven minuten om langs Koopmeiners en Savona te schieten, en ontving een korte pass van de voormalige AC Milan -man Tijjani Reijnders en deze met extreem gemak achter in het net te plaatsen. Dit was zowel schokkend als niet verwonderlijk, want het was pas zes maanden geleden dat Haaland werd verbannen naar een rustige en ineffectieve geest van een speler toen hij tegenover de Bianconeri stond.
Het niet -verrassende deel? Dat een defensieve selectie van Kaulu, Kelly en Savona alles zou kunnen doen om hem te stoppen.
Phil, Phil, Phil
Na het doel van Haaland kreeg Juventus een stuk ademruimte van 17 minuten, en hoewel ze nog steeds te maken hadden met agressieve aanvallen, werden ze gered van de schaamte van een 4-1 score. Dat zou natuurlijk drastisch veranderen wanneer de vleugelspeler vanuit Stockport, Phil Foden, de wedstrijd binnenging. In een uitstekende weergave van aanvallende stropers-enomics, hoefde alleen Foden een Haaland te laten passeren door zijn benen naar Savinho, die Di Gregorio voldoende afleidde om het terug te tikken naar Foden. Vanaf daar was het een schone, gemakkelijke trap achter in het net, de verdere gênante Juventus verder gênant en de score met 4-1.
Waar is mijn doel?
Savinho realiseerde zich natuurlijk na zijn assist dat hij een eigen doel wilde. Dus nadat Di Gregorio een Haaland -schot had geblokkeerd waar de bal door het midden rolde, was het niemand minder dan de Braziliaan om het te vinden. Maar in plaats van het te stoppen of buiten de doos te passeren, schoot de 21-jarige een schot met de rechter voet van buiten de doos die zeker over het net zou gaan.
Alleen het niet …
Nee, in dit geval werd Juventus Luck erger, toen de bal tegen het houtwerk kletterde, recht in de achterkant van het net viel in een krachtige stuitering. Di Gregorio zag eruit alsof hij verbluft was, een hert in de koplampen. De score was toen 5-1 en niets minder dan vijf doelpunten in een periode van vijftien minuten kon Juventus helpen.
Low-impact Dusan
In de piek van de vuilnistijd vond een slimme Kenan Yildiz -pass van de linkerkant eigenlijk de voeten van Dusan Vlahovic, die verrassend in staat was om de bal te volgen en in de doos te komen zonder zijn voet of de bal zelf te verliezen. Een schot op de rechtervoet schoot voorbij Edererson om de reeds vreselijke nederlaag te verzachten.
Door naar de zilveren voering te kijken, kunnen de twee doelen van Vlahovic in drie wedstrijden hem enigszins helpen aantrekkelijker te worden voor Engelse en Turkse vrijers.
Liam’s analyse: nooit comfortabel worden
Al Ain en Wydad hebben de optimistische fans ernstige schade aangericht die vijf en vier doelwinningen voor de Bianconeri zagen en dachten dat het momentum in hun voordeel was. Zelfs als Juventus geconfronteerd werd met zware concurrentie, was hun aanvallende dapperheid nog steeds genoeg om een of twee doelpunten tegen de grote jongens van het Europese voetbal te oplossen. Als een van die misleide optimisten was deze wedstrijd moeilijk om te blijven kijken na het eigen doel van Kalulu, en vooral nadat Haaland had gescoord. Het was alsof ik een van die sportfilms keek waar de moedige groep ragtag -spelers tegenover een gepolijst, dominant team staan.
Maar in tegenstelling tot Sandlot en Ted Lasso, is de echte wereld een beetje kouder.
Terwijl de club de zomer binnengaat, is het zeer duidelijke probleem dat onmiddellijk moet worden opgelost, verdedigt. Enigszins voor de hand liggend, maar er zijn nog meer gedetailleerde factoren in het spel. Het is ongelooflijk dat Bremer misschien snel terug is, maar na een ACL -blessure is het niet te zeggen of hij vanaf het begin aan de top van zijn spel staat. Hetzelfde kan gezegd worden over Juan Cabal. Dat laat Kalulu, Gatti, Savona en Kelly achter als degenen die de druk moeten opnemen. Maar buiten Gatti en Kalulu, negerend de fout van de laatste tegen ‘citeh’, is er weinig vertrouwen dat in Savona en Kelly kan worden geplaatst. Nog steeds in zijn uitbundige jeugd heeft Savona niet de beproefde ervaring gehad om een verdediger te zijn in een Top Flight League, en de Kelly Transfer blijft een van de grote hoofdcratchers van de regering Cristiano Guintoli.
Dit was gewoon een match van “Wie zal de gemakkelijkere tegenstander onder ogen zien?” En Manchester City claimde er overwegend Al-Hilal op als hun volgende slachtoffers, terwijl Juventus hun innerlijke BBC, niet de Real Madrid One, zal moeten kanaliseren om de oppervlakte te krabben tegen mensen als Vini Jr., Jude Bellingham en Trent Alexander-Arnold volgende week.
Als dit resultaat zou gebeuren tegen iemand, zou Manchester City, Paris Saint-Germain of Bayern de eerste verdachten zijn geweest. Juventus heeft echter eerder het Blue Moons-spel gezien, het pep-systeem is dominant, maar niet een die buitengewoon moeilijk te bestuderen en te begrijpen is als een tegenstander.
Er zijn problemen in de hele toonhoogte voor Juventus, maar de backline moet een ASAP -prioriteit nodig hebben, anders zullen de komende seizoenen Serie A en Champions League deze legendarische club veranderen in een lachertje.
Zoals altijd, Fino Alla prima.
